เคยได้ยินมั้ยครับ … เวลาคนพูดถึงละครสักเรื่อง แล้วบอกว่าเรื่องนั้น เรื่องนี้ ตัวละครมัน “แบน” ไป … อันนี้ไม่ได้หมายถึงรูปร่างของนักแสดงนะครับ ! … แต่หมายถึงการแสดงออกของตัวละคร … 

หากจะเข้าใจเรื่องตัวละครกลม(round character) ตัวละครแบน(flat character) ได้อย่างไม่ยาก ต้องลองนึกภาพตามครับ

“ตัวละครแบนให้นึกถึงกระดาษ แบนๆ”

มองจากมุมสูงด้านบนแล้วเห็นเฉพาะด้านบนด้านเดียวน่ะแหละครับ 

การที่มองเห็นด้านเดียว หมายถึง เรามองเห็นตัวละครเฉพาะด้านใดด้านหนึ่ง เช่นเป็นคนเห็นแก่ตัว ก็เห็นแก่ตัวตลอดกาล ไม่มีเหตุผลที่มีน้ำหนักมากพอมารองรับ หรือตัวละครแบบ ดีดี๊ดี ก็เห็นแค่ด้านเดียวคือ ทำแต่เรื่อง ดีดี๊ดี อย่างเดียว ชีวิตไม่เคยมีมลทินเลย 

“สำหรับตัวละครกลม ให้จินตนาการถึงการมองลูกบอลบนโต๊ะ”

มันมองเห็นได้หลายเหลี่ยมหลายมุม พลิกแพลงได้ หมุนได้ กลิ้งได้ มีความเคลื่อนไหวเกิดขึ้น นั่นหมายถึงตัวละครที่มองเห็นได้หลากหลายแง่มุม ตีความได้หลากหลาย มีมิติความซับซ้อนทางอารมณ์ที่น่าค้นหา ไม่สามารถมองได้เพียงมิติแบนๆ อีกต่อไป การกระทำของตัวละครนลักษณะนี้จะประกอบไปด้วยเหตุผล มีความซับซ้อน บางครั้งตัวละครประเภทนี้ทำในสิ่งที่ผิดมาตรฐานของสังคม แต่คนดูก็ยังเอาใจช่วย เพราะเข้าใจถึงภาวะต่างๆ ที่ขับดันให้ตัวละครนี้ต้องแสดงออกในสิ่งที่เขาเลือก 

“ถามว่าตัวละครแบบไหนดีกว่ากัน ?” 

มันไม่มีคำตอบตายตัวนะครับ อยู่ที่ประเภทของละครที่เราจัดแสดง และการเลือกนำไปใช้ ว่าการใช้ตัวละครประเภทไหน จะสามารถสื่อสารความหมายของละครทั้งเรื่องได้ตรงตามที่จิตใจเราต้องการได้มากที่สุด 

เรื่องของตัวละครยังมีรายละเอียดที่น่าพูดถึงอยู่อีกมากมาย ถ้าสนใจอยากรู้เชิญมาติดตามอ่านกันนะครับ 

ขอให้สนุกกับการเขียนงานครับ